یک لحظه چشمان خود را ببندید و تصور کنید در ساحلی زیبا ایستاده اید و مشغول تماشای طبیعت اقیانوس، فرزندان شما در منزل تازه از خواب ناز برخواسته اند و مشغول خوردن صبحانه، همسر دلبندتان زیر لب آوازی می خواند و نگاه محبت آمیزش را دائما بین فرزندان و شوهرش تقسیم می کند. و شما دریای آرام را نظاره می کنید که ناگهان امواج سهمگین به سوی شما حمله ور می شوند. در این لحظه چه می کنید؟ به فکر نجات خانواده می افتید؟ اگر دوان دوان به سمت خانه بدوید ولی آب امانتان ندهد چه؟ خانه ای را که با مهر و عطوفت بنا کرده اید در لحظه ای ویران می شود و پیکر هرکدام از عزیزانتان با رفت و برگشت موجی ناپدید ...
سخت است و جانفرسا. این مطلب را بخوانید که هموطنی از دبی در
سایت BBC نوشته است. من که نتوانستم جلوی گریه خود را بگیرم.
ریحانه یک زن ۳۰ ساله سریلانکایی است که مثل هزاران زن هموطن خود برای لقمه نانی و پس انداز پشیزی به دوبی آمده است. خدمتکارانی که در خانه های دوبی کار می کنند اکثرا فیلیپینی یا سریلانکایی و برخی هم هندی و اریتریایی هستند. آنها در ازای ماهیانه حدود ۸۰۰ درهم (معادل ۲۲۰ دلار آمریکا) و جای کوچکی برای اقامت و غذای روزانه، شبانه روز برای خانواده ها کار می کنند. کار آنها، همه کارهای خانه اعم از نظافت و خرید و آشپزی و نگهداری بچه هاست. ریحانه خدمتکار خواهر راننده شرکت ماست. او دو سال پیش برای همین لقمه نان به دوبی آمد و شوهر و دو فرزندش را در سریلانکا جا گذاشت تا مثل همه زنان هموطن خود در دوبی چند سال بعد با پس اندازی که زندگی آینده خانواده اش را تامین کند به زادگاهش برگردد. اما سرنوشت بازی دیگری برایش رقم زده که او هنوز از آن خبر ندارد. حادثه سهمگینی که دو روز پیش در ۱۱ کشور آسیای جنوب شرقی تا کنون بیش از پنجاه هزار کشته و میلیون ها آواره و بی خانمان به جا گذاشت، هر دو فرزند و شوهر و پدر و مادر و خواهرها و برادرهای او را برای همیشه ربود. ریحانه ساعت ۱۰ امشب در دوبی سوار هواپیما شد تا به سریلانکا برود. خواهر دیگرش که در خانه دیگری خدمتکار است از ماجرا باخبر شده و صاحب خانه ای را که ریحانه در آنجا کار می کند در جریان گذاشته است. اما هنوز هیچ کس هیچ چیز به ریحانه نگفته است، فقط گفته اند چند تا از فامیل ها مرده اند. او حتی نمی خواست برود، اما زن صاحب خانه او را تشویق کرده که به این بهانه هم که شده سری به خانواده اش بزند و از آنها خبر بگیرد. ریحانه قرار بود دیشب به سریلانکا برگردد، اما گفت امروز می ماند تا برای بچه هایش سوغاتی بخرد و امروز رفته بود و کلی اسباب بازی و لباس برای بچه هایش خریده بود. هیچ کس جرات نکرد اصل ماجرا را بگوید. او همین الان در هواپیماست و دارد فکر می کند کدام سوغاتی را به کدام بچه اش بدهد. مرتضی کریمیان - دوبی
این زمینلرزه ۹.۰ ریشتر شدت داشت یعنی ۲.۴ ریشتر بیشتر از زمینلرزه بم. طول گسلی که انرژی از آن آزاد شده حدود ۱۰۰۰ کیلومتر است. انرژی آزاد شده حدودا ۷۵۰ برابر انرژی آزاد شده در زمینلرزه بم بوده است. در اثر این زمینلرزه مهیب، گردش زمین برای لحظه ای مختل شده و محور زمین حدود ۰۰۲/۰ ثانیه منحرف و ...
باز هم در این مورد می نویسم.
سلام رزا جان خوبی ؟ انشالله که خوب و خوش و سلامت باشی .. و هیچ مشکلی هم نداشته باشی ... زیاد غصه نخور هر چی بود تموم شد ..!! پس به فکر آینده باش ، آینده ای که متعلق به همین بچه کوچیکهای اون سرزمین ..!! یه سری هم به من بزن
آرزومند آرزوهایت نوبد ( پسر جنوب ) منتظرم بیا ..!!
می‌دونید جدای همه این فجایع چه چیزی برام تداعی شد؟؟
طوفان نوح!
همیشه فکر می‌کردم یعنی چه شکلی بوده که حتی پسر نوح که بالای کوه بوده رو هم غرق کرده. . . .
به کسی نگید من اودما!
فقط برای یه خبر اومدم؟
رفتم تو ۱۵ نفر اول دوره!
از ۱۰۱ شروع کردم تا ۱۳
دوباره فعال شدین!
محسن جان ! جسارتا عرض میکنم که ریشتر واحد بزرگی زلزله است نه شدن ان . یعنی بزرگی زلزله فلان قدر است...
واحد شدت زلزله که تا حدی کیفی هم هست مرکالی میباشد.
بزرگی ۹ ریشتر هم نداریم. هرچقدر انرژی که رها بشود خاک بیشتر از بزرگی حدود ۸.۶ را منتقل نمی کند چون به حد جاری شدن میرسد. یعنی بزرگتر از این نخواهد لرزید. احتمالا منظور منبع نقل خبر اشاره به مقدار انرژی آزاد شده بوده.
کماکان مخلصیم و ارادتمند عزت زیاد.