در راستای این که ما مخلص خوانندگان وبلاگیم و نظر به اعلام نظر یک دوست عزیز، شاعری به ما نیامده فلذا نسبت به سائیدن کشک خو و حذف پست قبلی با کلیه ملحقاتش اقدام نمودیم. پاسخ نظرات پستهای قبلی هم حتی الامکان ارائه شده که اگر قابل دانستید ملاحظه نمایید.
پنجشنبه رفته بودم مدرسه میم. یکی از معلمهای بزرگ!!! آنجا که از قضا از نظر سنی کوچکتر از حقیر هم بود در یک برخورد طوری دست بالا را گرفت که چیزی نمانده بود یک چک ناقابل حواله لپ قلمبه اش کنم (البته این برخورد فقط در یک لحظه اتفاق افتاد). بنده مخلص همه معلمها هم هستم مخصوصا معلمین راهنما ولی کم کم دارم به این نتیجه می رسم که این قبا به تن خیلیها گشاد است. خدا ظرفیت و توانائی تحمل بعضی شرایط و جایگاهها را به آدمیزاد عنایت کناد ... آمین ...