مدتهاست که می خواهم تعطیل کنم این دکان را. به این نتیجه رسیده بودم که وبلاگ دکان خودنمائی است. پس خواستم تعطیلش کنم از بیخ و بن و پاک کنم هرچه تا الان بوده را. حتی می خواستم از رؤیای نیمه کاره هم بیرون بیایم. ولی نشد به دلایل عدیده.
به عزم توبه سحر گفتم استخاره کنم بهار توبه شکن می رسد چه چاره کنم
پس می نویسم ولی قطعا با سبک و سیاق جدید و با مطالبی که باید متفاوت باشد از گذشته اینجا. البته اینکه چه باید بنویسم و این سیاق جدید چه باید باشد هنوز بر خودم هم چندان مکشوف نیست ولی به یاری حق می یابم آن را. قدر مسلم در پیوندهای این جا نیز تحول خواهد آمد و تغییر شاید که فاحش باشد ولو به حذف برخی یا اغلب آنها منجر شود. می گویید مگر چه تعداد پیوند اینجا هست که اینطور شلتاق می کنی. می گویم که وقتی چیزی را می خواهی از بنیان عوض کنی باید مقیاست را بزرگ و بزرگتر ببینی. و دست آخر این که مرا یاری کنید در این راه جدید.